
Voeding
Schildpadden staan er om bekend een uitstekend reukvermogen te hebben en te kunnen ruiken of planten wel of niet te eten zijn. In het wild bestaat het voedselaanbod voor 99% uit plantaardig voedsel. Incidenteel eten schildpadden ongewervelden zoals slakken, aas, mest/ontlasting en botten.
Aangeraden wordt om de schildpadden niet bij het voer te plaatsen, maar ze zelf naar het voedsel te laten zoeken. Dit zorgt er voor dat de dieren na het opwarmen gaan rondlopen en actief worden.
Voedselaanbod
De beste voeding voor
de Griekse landschildpad wordt geplukt in
de natuur. Deze planten en kruiden bevatten veel
vitaminen en mineralen en meestal in de juiste verhoudingen. Het wordt dus aanbevolen om zo veel mogelijk
voedsel te geven dat geplukt is in de natuur, dit zorgt er voor dat de
schildpadden goed en sterk opgroeien, zonder bult vorming en de
juiste voorraden opbouwen om enkele nesten eieren te kunnen leggen.
Voorbeelden van goede voeding uit de natuur zijn:
- Paardenbloem
Van alle in de natuur geplukte kruiden wordt de paardenbloem toch wel het meeste gevoerd. Door de ideale calcium fosfor verhouding is dit zeker ook een gezonde keuze. Paardenbloem is het hele jaar te vinden en van voorjaar tot najaar in vele weilanden te plukken. Zowel de bladeren als bloemen worden graag gegeten.
- Witte Klaver
Witte klaver is overal te vinden en groeit vaak in bosjes. Zowel de blaadjes als de bloemen kunnen gevoerd worden. Deze planten bloeien het gehele jaar, voer daarom de bloemen met mate. Klaver is prima voer, maar wel met mate: Er zijn incidenten waar schildpadden die zeer veel klaver gevoerd kregen zijn gestorven. Klaver zet stikstok uit de lucht om in nitraten, overdosering kan schadelijk zijn.
- Rode klaver
Deze plant is net zoals
de witte klaver het gehele jaar veel te vinden en een goede aanvulling in
het voer voor de schildpadden. Voer net zoals de witte klaver met mate.
- Grote weegbree
Een veel voorkomende plant die zelfs in de winter perioden groen blijft, is de weegbree. Daarom is de grote weegbree in het voor/najaar een groot onderdeel van de dagelijkse voeding. De weegbree heeft een vezelrijk en hard blad en wordt niet altijd even graag gegeten door onze schildpadden. Bied de plant echter gewoon aan, als de schildpadden honger krijgen, gaan ze het vanzelf eten. Door de vezelrijke bladeren en goede calcium/fosfor verhouding is het zeer gezond voer.
- Smalle weegbree
De smalle weegbree is familie van de grote weegbree en heeft buiten de vorm vergelijkbare fysieke kenmerken. De plant begint in de voorzomer te bloeien en er zijn tot in de herfst bloeiende exemplaren te vinden. Over het algemeen komt de smalle weegbree meer voor dan de grote weegbree.
- Wikke
Deze plant behoort tot de vlinderbloemigen en is familie van de klaver. Wikke sterft in de winter volledig af en begint pas in het late voorjaar te groeien. Wikke komt niet zo heel veel voor in Nederland, maar waar het groeit daar is het wel duidelijk aanwezig. De planten kunnen tot 150cm hoog worden en overwoekeren andere planten. Let net zoals bij de andere klaver op met een dieet dat puur op wikke is gebaseerd.
- Haagwinde
Deze plant komt veel voor in rietlanden, aan de rand van moerasbossen, in akkers, plantsoenen en tuinen. De haagwinde groeit langs andere planten omhoog naar het zonlicht toe. De plant kan een hoogte van 1,5-3 m bereiken. De bloeitijd is van juni tot de herfst.
Vezels
Griekse landschildpadden hebben een zeer lange dunne darm en een goed ontwikkelde blinde darm. Dit bewijst dat deze schildpadden ingericht zijn voor het verwerken van vezelrijke voeding. De bacteriën in deze darmen zorgen voor een goede vertering en eventuele omzetting van voeding naar de juiste voedingstoffen, zoals bijvoorbeeld proteïnen. Een gezonde darmflora wordt door een goede samenstelling van het voedsel in stand gehouden.
Calcium- / Fosforverhouding
Het lichaam van landschildpadden houdt
zelf een bepaalde verhouding van calcium en fosfor in stand, dit gebeurt
door hormonen en bepaalde vitaminen zoals vitamine D (vandaar dat UV licht waar
vitamine D uit is opgebouwd zo
belangrijk is voor de bot en schildgroei van schildpadden).
Krijgt een schildpad voedsel toegediend
met een verkeerde (te kleine) calcium/fosfor verhouding, dan wordt er calcium
aan het skelet en schild onttrokken. Bepaalde voedingsmiddelen, zoals
tomaten en veel fruit soorten, vallen op door hun uiterst ongunstige
calcium/fosfor verhouding.
Om calcium afbraak in het lichaam te
voorkomen, moet voedsel met een juiste calcium/fosfor verhouding worden
aangeboden. Dit betekent een verhouding van groter dan 1. Hiertoe behoren de
meeste in natuur geplukte (on)kruiden.
In de winter wordt veel boerenkool,
spitskool, rucola-sla en andijvie gevoerd, dit kan worden aangevuld met
gedroogde paardenbloem. Hiernaast worden er vaak sepia-schalen in het verblijf
geplaatst, dit is een natuurlijke calciumbron voor de dieren.
Van de meeste door mensen genuttigde
groenten zijn de voedingstoffen bekend en van de meest voorkomende groentes
zijn deze in de onderstaande tabel verzameld. Van (on)kruiden is over het
algemeen alleen paardenbloem bekend. Echter onkruiden zoals smalle
en brede weegbree, witte en rode klaver, zachte distel, wikke,
herderstasje, winde maar ook gras is zeer gezond en
wordt bij voorkeur gevoerd. Hoe groter het aandeel aan kruidachtige
gewassen in het voedselaanbod, hoe optimaler de kwaliteit.
Drinken en waterhuishouding
Griekse landschildpadden kunnen in hun nieren zouten, zoals bijvoorbeeld ureum, ureumzuur en stikstof, scheiden van de urine. Hierdoor kan het water in het lichaam worden behouden en kunnen de overtallige zouten toch worden uitgescheiden. Deze witte massa wordt voorzien van een soort slijm dat in de nieren wordt bereid, zodat de massa beter kan worden uitgescheiden. Dit verklaart de witte afscheiding die vaak bij de urine vrijkomt.
Ook al kunnen schildpadden veel vocht uit hun voeding halen, schildpadden dienen ten alle tijden drinkmogelijkheden te hebben. Schildpadden hebben de neiging om in drinkbakken te baden en te ontlasten, daarom moet deze goed schoongehouden worden.
Waarschuwingen
Een gezonde schildpad regelt zijn eigen voedingsmomenten. Zolang er vezelrijk en natuurlijk voedsel met de juiste voedingstoffen en verhoudingen wordt aangeboden, kunnen Griekse landschildpadden zich niet over eten. Schildpadden die te vet worden, hebben niet genoeg beweging of krijgen voeding die teveel koolhydraten bevat.
Kant en klaar voedsel dat in veel dierenzaken wordt aangeboden en aanbevolen is niet compleet en voldoet niet aan de juiste voorwaarden. Ook deegwaren, katten of honden voer wordt ten strengste afgeraden, schildpadden zijn hier niet voor gebouwd. Te veel proteïnen zorgt voor een vergrote lever en zal op de lange termijn dodelijk zijn!
Enkele planten hebben van nature een hoog gehalte aan oxaalzuur. Dit kan leiden tot het vormen van oxaalsteen in de blaas en tot de dood leiden. Planten met een hoog oxaalzuur zijn o.a. spinazie, witlof en zuring.
Fruit heeft over het algemeen ongunstige verhoudingen in voedingsstoffen. Zo is de calcium/fosfor verhouding minder dan 1 en zitten er te veel suikers in het fruit welke kunnen leiden tot een verkeerde darmhuishouding of vette schildpadden. Daarbij kan een overvloed aan fruit leiden tot diarree. 1x per week een beetje fruit is meer dan voldoende voor een landschildpad. Pas op met appelpitten, deze kunnen dodelijk zijn!
Let op met het plukken van kruiden langs wegen, langs akkers en onbekende tuinen. De kruiden langs wegen zijn vaak bedekt met neergeslagen uitlaatstoffen van auto's. Akkers worden vaak stevig gesproeid om de groei van onkruid tegen te gaan. Zelfs in tuinen (of langs stoepranden) wordt tegenwoordig veel gesproeid. Deze stoffen hopen zich op in het lichaam van de schildpad en kunnen jaren lang zonder ziek te maken in het lichaam zitten.
Natuurgebieden waar water wordt gewonnen, weides waar dieren grazen of wandelgebieden zijn normaal veilig om te plukken.
Voeding is een belangrijk onderdeel van de verzorging van de landschildpad, zo niet het belangrijkste onderdeel